شاخه های بی برگ و سوز سرما

لُپ های سرخ و دو دست و یک ها

تاریکی و  چراغ های قرمز و سپید

تاریکی و روشنایی زیر درخت بید

دنیا سخت و نفسگیر

ولی من مرد شب های پیر

دست های شعرم کودکانه میرقصند

چشم های دلم مستانه میخرامند

گفتم من شادم و دوستدار ساحل و  دریا

گفتم دنیا را شاد می کنم حتی با یک رویا

شب باور کن مرا

سرما احساس کن مرا

من مرد شب های پیرم

 در دل گرما و در سر رویا

در چشم برق و بر لب دعا

خدایا همین ثانیه ها

همین مستی های شیرین

همین دوستانه ها را دوست میدارم

خدایا شکر که هستی و هستم

باز خدایا من ،  تو  ،  او  ، ما

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: